سلام و عرض ادب خدمت جامعه ی نخبگانی روانشناسی و مشاوره در سراسر کشور عزیزمان ایران
خداوند تبارک‌وتعالی در آیه ۵۸ سوره نساء می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ »
"همانا خداوند متعال به شما امر می کند که امانات را به اهلش بسپارید و وقتی بین مردم حکم می کنید به عدالت حکم کنید".
مسئولیت ها امانت های خداوند در بین مدیران و کارگزاران هست امروز بر ما هست که مدیران لایق و متعهد و متخصص را وارد عرصه بزرگ حمکرانی کنیم.
مدیریت، مهم ترین عامل در حیات، رشد و بالندگی یا نابودی سازمان هاست .مدیر ،روند حرکت از "وضع موجود" به سوی "وضعیت مطلوب" را هدایت می کند و در هر لحظه ،برای ایجاد آینده ای بهتر در تکاپوست .گذشته با تمام اهمیت و آموختنی هایش و با تمام تاثیری که می تواند بر آینده داشته باشد، اتفاق افتاده است و هیچ نیروی بشری، قادر نیست آن را دگر بار و به گونه ای متفاوت بیافریند ولی آینده در پیش است و قسمت مهمی از آن به آنچه " امروز" می گذرد ربط پیدا می کند.
آنانی که به وجود آورنده وضع موجود هستند فرسخ ها فاصله ما را از وضع مطلوب دور کردند.
ما متاسفیم از سازمانی که تا توانست کار اقتضایی ضعیف کرد و نتوانست در طی سالیان سال برنامه راهبردی نظام سلامت روان را در جمهوری اسلامی ایران متناسب با اسناد بالادستی نظام تهیه کند و آن را به فراموشی سپردند و یادشان رفت که مسئول تک تک لحظه های زندگی مردم برای آرامش روح و روان مردم هستند.
جامعه نخبگانی روانشناسی و مشاوره ناراحت و نگران است به دلیل اینکه سرپناهی نداشت که احساس آرامش کند.
جامعه نخبگانی روانشناسی و مشاوره ناراحت است از امضاهای طلایی که در ادوار گذشته اتفاق افتاد و سختی های فراوانی را برای روانشناسان و مشاوران کشور تحمیل کردند.
جامعه نخبگانی روانشناسی و مشاوره به دلیل عدم برنامه قوی برای ارائه مجوزها نگران و ناراحت هست.
جامعه نخبگانی روانشناسی و مشاوره به دنبال کاهش درد مردم هست نه اینکه درد تولید کند چقدر مردمان عزیزی هستند که به دلیل نبود بیمه سلامت روان از خدمات روانشناسی و مشاوره محرومند ما مطالبه گر هستیم که مدیران ارشد سازمان نظام روانشناسی چرا تا به اکنون این مهم به تاخیر افتاد.
نگران و ناراحتیم چون روانشناسی و مشاوره در سیاست های کلان دستی نظام و برنامه های توسعه نظام جمهوری اسلامی ایران کمرنگ هستیم.
ضعف سازمان به دلیل نداشتن برنامه راهبردی در متولی گری سلامت روان مردم چیزی فراموش نشدنی هست.
سلامت روان یک مسئله ای که در بستر فرهنگی و معنوی معنا پیدا می کند و ان شاالله با حضور حداکثری و مشارکت جدی به دنبال مدیران و بازرسان متعهد و متخصص که با نگاه خدمت به روانشناسان و مشاوران و مردم عزیز به دنبال راهگشایی هستند.
ان شاالله از خداوند منان میخواهم در روز ۲۷ مرداد ۱۴۰۲ با مشارکت حداکثری وضع موجود را تغییر دهیم و به سمت وضع مطلوب قدم برداریم.
مصطفی کوچکزائی
مشاور خانواده
عضو فرهنگستان علوم پزشکی